۱- سوره هود آیه هشتم:
وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ یعنى: اگر عذاب را تا مدت معینى (ظهور امام زمان) بتأخیر بیاندازیم لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ با استهزاء خواهند گفت: چه چیز آن را باز داشت (و مانع ظهور امام زمان چیست؟) أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِۆُنَ. بدانید روزى که عذاب مىآید از آنها برداشته نمیشود، بلکه بر آنان فرود آمده و آنچه را استهزاء به آن میکردند خواهند دید.
از امیر المۆمنین روایت شده که در تأویل این آیه شریفه فرمود: أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ اصحاب قائم آل محمد است که سیصد و سیزده نفر میباشند. و در تفسیر عیاشى از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که فرمود: خداوند اصحاب قائم ما را در یک لحظه مانند ابرهاى پراکنده فصل پائیز جمع میکند.
و در غیبت نعمانى از اسحاق بن عبد العزیز از آن حضرت روایت نموده که فرمود:
«لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ» این عذاب قیام امام زمان و امت معدوده یاران او میباشند. که برابر با سپاه اسلام در جنگ بدر هستند (یعنى ۳۱۳ تن میباشند). (۱)
------------
http://www.ghadeer.org/Book/2625/396673
-----------
http://s9.picofile.com/file/8278459018/zohoor.zip.html
==================گل نرگس کجایی تو ، چراجانم نمی آیی ؟
دراین غمزاردنیایی چرا صد گل نمی کاری
بیا و پر گلستان کن ، گل نرگس که رعنایی
فدای قدّ رعنایت گلستان را تو زیبایی
قد م برچشم بیمارم بنه زین پس که می آیی
نما خوشبو مشامم را از آن الطاف والایی
نشان از بی نشانی ها نشان بردیده ی جانم
حدیث آشنایی ها تو برپاکن که رعنایی
رود از دیدگان خوابم که هر لحظه تو می آیی
نمی خوابم که می آیی ، نمی دانم که می خوابی
خجالت می کشم هر دم ازآن چشمان پرنورت
چو می دانم نمی بینم ، چو می بینم نمی آیی
گل نرگس چه رعنایی ، چه والایی ،چه زیبایی
یقین دانم که می آیی،که می آیی،که می آیی