گل نرگس

گل نرگس کجایی تو چرا جانم نمی آیی

دراین بازار دنیایی چرا صد گل نمی کاری

گل نرگس کجایی تو ، چراجانم نمی آیی ؟

دراین غمزاردنیایی چرا صد گل نمی کاری

 

بیا و پر گلستان کن ، گل نرگس که رعنایی

فدای قدّ رعنایت گلستان را تو زیبایی

 

قد م برچشم بیمارم بنه زین پس که می آیی

نما خوشبو مشامم را از آن الطاف والایی

 

نشان از بی نشانی ها نشان بردیده ی جانم

حدیث آشنایی ها تو برپاکن که رعنایی

 

رود از دیدگان خوابم که هر لحظه تو می آیی

نمی خوابم که می آیی ، نمی دانم که می خوابی

 

خجالت می کشم هر دم ازآن چشمان پرنورت

چو می دانم نمی بینم ، چو می بینم نمی آیی

 

گل نرگس چه رعنایی ، چه والایی ،چه زیبایی

یقین دانم که می آیی،که می آیی،که می آیی